Etapy psychoterapii
Proces terapeutyczny rozpoczyna się od konsultacji psychologicznych. Terapeuta przeprowadza wywiad i stawia wstępną diagnozę. Na tej podstawie zawierany jest kontrakt terapeutyczny, który stanowi podstawę dalszej współpracy. Przebieg terapii różni się w zależności od stosowanego podejścia, jednak w większości przypadków można wyróżnić kilka etapów.
- Początkowy etap - Koncentruje się na wzmacnianiu motywacji do zmiany oraz określeniu problemów i celów terapeutycznych. Terapeuta stosuje różne techniki, takie jak ukierunkowany dialog i zadawanie pytań, które pomagają pacjentowi poznać swoje objawy i nauczyć się radzenia sobie z nimi między sesjami.
- Środkowy etap - To czas intensywnej pracy nad głównymi problemami i ich źródłami. Terapeuta zachęca pacjenta do samodzielnego stosowania poznanych strategii. Pozwala to na ćwiczenie nowych umiejętności i przygotowanie się do zakończenia terapii. W terapii poznawczo-behawioralnej celem jest osiągnięcie przez pacjenta samodzielności w radzeniu sobie z problemami bez wsparcia specjalisty.
- Ostatni etap - Obejmuje podsumowanie całego procesu leczenia, omówienie osiągniętych celów oraz opracowanie strategii zapobiegania nawrotom trudności. To ważny moment, który pomaga pacjentowi utrwalić nowe nawyki i umiejętności.
Długość psychoterapii
Częstotliwość i długość trwania psychoterapii zależą od wielu czynników, w tym od nurtu psychoterapeutycznego, w jakim pracuje specjalista. Psychoterapia odbywa się zazwyczaj z częstotliwością jednej sesji w tygodniu, choć czasami sesje mogą być rzadsze – na przykład raz na dwa tygodnie.
- Krótkoterminowa terapia - Trwa zazwyczaj od dwóch do sześciu miesięcy. Jest odpowiednia dla osób znajdujących się w chwilowym kryzysie związanym z podjęciem trudnej decyzji lub adaptacją do nowych okoliczności życiowych.
- Średnioterminowa terapia - Obejmuje okres od sześciu miesięcy do roku. Jest stosowana w przypadku bardziej złożonych problemów wymagających bardziej szczegółowej pracy terapeutycznej.
- Długoterminowa terapia - Może trwać kilka lat i często nie ma ustalonego ostatecznego terminu zakończenia. Jest niezbędna w przypadku skomplikowanych trudności takich jak zaburzenia osobowości czy traumy z dzieciństwa.
Specjalistyczną pomoc psychoterapeutyczną uzyskają Państwo na stronie: .
Czynniki wpływające na czas trwania terapii
Na długość terapii wpływa wiele czynników - rodzaj problemu zgłaszanego przez pacjenta, współwystępowanie innych zaburzeń takich jak uzależnienia czy choroby somatyczne, a także osobiste zasoby pacjenta takie jak motywacja do zmiany i zaangażowanie w proces terapeutyczny.
- Motywacja do zmiany - istotnie przyspiesza proces leczenia.
- Współwystępowanie zaburzeń - również wpływa na długość terapii – osoby z wieloma problemami często potrzebują więcej czasu na poprawę.
Poprawa objawów może nastąpić w różnym tempie – niektóre osoby zauważają ją już po kilku sesjach, inne potrzebują więcej czasu.
Zakończenie terapii
Psychoterapia ma swój początek oraz koniec. Terapia zwykle na celu poprawić jakość życia pacjenta bez nadmiernej zależności od terapeuty, zachęcając do budowania satysfakcjonującej więzi poza relacją terapeutyczną oraz poczuciem kontroli nad własnym życiem. Przed zakończeniem psychoterapii następuje wspólna analiza postępów, która pozwala ocenić zmiany oraz pozwoli ewentualnie kontynuować leczenie, jeśli istnieje taka potrzeba.
Zakończenie terapii powinno być starannie zaplanowane i przeprowadzone, wtedy, gdy cele terapeutyczne zostały osiągnięte lub brak jest postępów przez dłuższy czas – wtedy konieczna może być zmiana nurtu terapeutycznego lub farmakoterapia. Prawidłowe zakończenie uczy domykania ważnych spraw oraz pożegnań z osobami istotnymi – także terapeutą.