Urzędnik, żołnierz, aktor, sportowiec
Edward Krzyk to lubartowski urzędnik - od 1918 r. pracował w starostwie w Lubartowie. To także żołnierz - w 1919 r. został powołany do służby w 2 pułku wojsk kolejowych. Ponownie założył mundur w 1944 r., gdy został powołany do wojska. Jako społecznik działał w Polskim Towarzystwie Miłośników Sztuki w Lubartowie. Był aktorem w amatorskim teatrze. Śpiewał w chórze. Był jednym z założycieli Klubu Sportowego Lewart, w którym grał jako bramkarz. Jako dziennikarz pisał do lokalnej prasy. Działał w Okręgowej Spółdzielni Rolniczo - Handlowej w Lubartowie. Po II wojnie światowej pracował w Centrali Obrotu Księgarskiego "Dom Książki" w Lublinie. Działał w wielu organizacjach społecznych. Był wielokrotnie odznaczany. Zmarł w 1977 r.
Chórzystka, społeczniczka z Krzyżem Zasługi
Jego żona Władysława Krzyk pochodziła z Lubartowa. Należała do chóru przy parafii św. Anny. Działała w Polskim Towarzystwie Miłośników Sztuki. W 1927 r. została prezesem Chóru "Lutnia Kościelna im. św. Cecylii". Była członkinią Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet, który pomagał osobom w trudnej sytuacji. Od 1936 r. była przewodniczącą Stowarzyszenia Rodziny Urzędniczej. Należała do Stowarzyszenia Rodziny Policyjnej. Działała w Związku Zawodowym Pracowników Handlowych i Biurowych Rzeczypospolitej Polskiej. Za swoją działalność otrzymała m.in.Srebrny Krzyż Zasługi w 1937 r. Zmarła w 1959 r.
Życiorysy małżeństwa Krzyków opracowała Maria Kozioł. W odsłonięciu wpisu do Księgi Pamięć i Zobowiązanie uczestniczyli potomkowie społeczników.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.