Apel pamięci w Lubartowie, bez wspomnienia o naszych bitwach

Podczas obchodów Święta Niepodległości 11 listopada odczytany został apel pamięci. Tę samą treść apelu odczytano już po raz kolejny – poprzednio w 2019 r.  2022 r. i 2023 r.  W części odnoszącej się do powstania listopadowego wspomniano o bohaterach spod Stoczka, Grochowa i Ostrołęki. Apel jednak odbywał się w Lubartowie na terenie klasztoru Kapucynów, miejscu ściśle związanym z bitwą pod Lubartowem 10 maja 1831 r. W końcowej fazie bitwy około osiemdziesięciu polskich żołnierzy pod dowództwem kpt. Jaksy Leśniowskiego broniło się za murami klasztoru, ulegli dopiero wtedy, gdy rosyjska artyleria wybiła klasztorną bramę. O bitwie pod Lubartowem i obronie klasztoru w apelu nie wspomniano.

W apelu wspomniano bitwy z powstania styczniowego pod Małogoszczą (powinno być pod "Małogoszczem"), Ginietynami (aż na Litwie!), Iłżą. Zupełnie pominięto bitwy z terenu powiatu lubartowskiego – atak powstańców na Lubartów 22 stycznia 1863 r., pod Sobolewem 24 maja 1863 r. i pod Kockiem 25 grudnia 1863 r., pod Uścimowem 6 stycznia 1864 r.
W części apelu dotyczącej I wojny światowej wspomniano Legiony Polskie, nie wspominając jednak o bitwie pod Samoklęskami i Kamionką w 1915 r. Polegli wtedy legioniści zostali pochowali na cmentarzu w Lubartowie. W treści apelu wymieniono także polskie formacje walczące po stronie rosyjskiej - Legion Puławski, I Korpus Polski na Białorusi i II Korpus Polski na Ukrainie. III Korpus, również działający na Ukrainie – pominięto.

Obchody Święta Niepodległości: Święto Niepodległości w Lubartowie (zdjęcia)

Lubartowski akcent historii zawarty był tylko w wystąpieniu starosty Jana Sławeckiego, który wspomniał jednym zdaniem, że polskie uderzenie znad Wieprza w sierpniu 1920 r. ruszało z terenów powiatu lubartowskiego.